- fodio
- fŏdĭo, fōdi, fossum, 3 (ante-class. form of the inf. praes. pass. fodiri, Cato, R. R. 2, 4; Col. 11, 2, 35, but not in Plaut. Mil. 2, 4, 21, where the correct read. is exfodivi.— Also acc. to the first conj.: Illyrii restant sicis sibinisque fodantes, Enn. ap. Fest. p. 336 Müll.; cf.: fodare fodere, Paul. ex Fest. p. 84, 7 Müll.), v. n. and a. [Sanscr. root badh-, to dig, ava-bādha, dug out; Gr. bathos, bathus, benthos, abussos, etc., bothros, pit; hence, fossa, fundus (for fudnus); cf. Anglo-Sax. bodom; Engl. bottom; Germ. Boden, etc.; cf. Fick, Vergl. Wörterb. p. 131; Grimm, Deutsch. Wörterb. s. v. Boden], to dig, dig up, dig out (class.).—I.Lit.:II.
numquam domum revertor, quin te in fundo conspicer Fodere aut arare,
Ter. Heaut. 1, 1, 17; cf.: fodit;invenit auri aliquantum,
Cic. Div. 2, 65, 134; and id. de Or. 2, 41, 174:vineas novellas fodere aut arare et postea occare,
Varr. R. R. 1, 31, 1; cf.:ut hortum fodiat,
Plaut. Poen. 5, 2, 59:hortum,
Cato, R. R. 2, 4:arva,
Ov. M. 11, 33:solum,
Plin. 19, 6, 32:vites,
Quint. 9, 4, 5:murum,
to undermine, Ov. M. 11, 535; but, vallum, to dig out the earth needed for it, Tac. A. 11, 18:puteum ferramentis,
to dig, Plaut. Rud. 2, 4, 19; so,puteos,
Caes. B. C. 3, 49, 5:scrobes, trium in altitudinem pedum,
id. B. G. 7, 73, 5:fundamenta,
Plin. 28, 2, 4, § 15:cubilia (talpae),
Verg. G. 1, 183:argentum etiam incolae fodiunt,
Liv. 28, 3, 3:gypsum e terra,
Plin. 36, 24, 59, § 182:oculos,
Plaut. Mil. 2, 4, 21; cf.lumina,
Ov. A. A. 1, 339:terram gramineam de cespite,
Verg. Cul. 391.—Transf., to prick, pierce, wound, thrust, stab (class.):III.at ego te pendentem fodiam stimulis triginta dies,
to prick, Plaut. Men. 5, 5, 48:quia non latus fodi (cultro),
id. Aul. 3, 2, 4; so,equi armos calcaribus,
Verg. A. 6, 881:guttura cultro,
Ov. M. 7, 315:ora hastis,
Liv. 8, 10, 6:aversos (elephantos) sub caudis, qua maxime molli cute vulnera accipiunt,
id. 21, 55:multos pugionibus,
Tac. H. 4, 29:Sarmatam levi gladio,
id. ib. 1, 79:ora,
id. A. 2, 21; id. Agr. 36:adversa ora resistentium,
Curt. 4, 15: La. Dic jussisse te. Ph. Noli fodere:jussi,
don't punch me in the side, Ter. Hec. 3, 5, 17 (cf. fodicare).— Poet.:Ausonius mersis celer fodit aequora remis,
digs through, ploughs through, Sil. 14, 359:aquas (ungula),
Ov. F. 3, 456.—In mal. part., Mart. 7, 102; Auct. Priap. 53.—Trop., to goad, sting, disturb:num exspectas, dum te stimulis fodiam?
Cic. Phil. 2, 34, 86; cf.:cor stimulo foditur,
Plaut. Bacch. 5, 2, 39:pungit dolor, vel fodiat sane,
Cic. Tusc. 2, 14, 33:pectus in iras,
to excite, stir, Sil. 5, 159.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.